Verblijven op de Intensive Care van een ziekenhuis is voor veel patiënten een heftige en emotionele gebeurtenis. Vaak heeft dit ook na verblijf in het ziekenhuis nog de nodige impact. Om deze reden is het Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis (ETZ) in de regio Tilburg met een ‘IntensiveCare-Café’ gestart. Tijdens deze bijeenkomst kunnen patiënten en hun naasten ervaringen en informatie uitwisselen met zorgverleners. Op deze manier hoopt het ziekenhuis te voorzien in de behoefte van ex-patiënten en hun nabestaanden om in een laagdrempelige setting met elkaar in gesprek te gaan. Continue reading “IntensiveCare-Café“
"Sinds enkele jaren nodigen we oud-patiënten ongeveer drie maanden na ontslag uit voor een gesprek op de nazorgpoli. Daar proberen we er de patiënten uit te filteren die een PICS hebben. Helaas lukt het niet om alle patiënten te bereiken. We weten van de patiënten die we wel spreken dat ze hun verhaal kwijt willen. Dat ze ervaringen met lotgenoten willen delen. Zo kwamen we op het idee van het IC-café." - (Bron: ETZ - Oud-patiënten ontmoeten lotgenoten in IC-café)
Mensen uit ziekenhuizen en verzorgingstehuizen die door de Corona-maatregelen niet de mogelijkheid hebben om op pad te kunnen gaan, konden de Nachtwacht vanuit ‘huis’ aanschouwen. Er werd een levensechte reproductie van de Nachtwacht naar hen toe gehaald.
In plaats van boeken, kun je ook levende verhalen uitlenen, heeft de Mensenbieb gedacht. Zo werkt de mensenbieb: je leent ‘iemand’ om een half uur een goed gesprek mee te voeren. Het idee is voor de hand liggend, maar vaak ervaart men een grote drempel om een vreemde uit te nodigen voor een kop koffie en een goed gesprek. Een goed gesprek kan, net zoals een boek, nieuwe inzichten geven en de ogen openen. (meer…)
Wachten voor het stoplicht is vervelend. Het duurt eigenlijk altijd te lang. Daar bedacht een creatief team een oplossing voor: in plaats van een simpele drukknop speel je nu een spelletje op een touchscreen. Het spel is niet alleen leuk, het werkt ook verbindend. Je speelt ‘Streetpong’ namelijk niet alleen, maar tegen de andere kant van de straat. Zo worden voetgangers onbewust met elkaar in contact gebracht. Het pilot is bedacht aan de HAWK University en geïnstalleerd in de Duitste stad Hildesheim.
Veel kinderen vinden een CT-scan erg eng. Het apparaat maakt veel geluid en de kamer waar deze in staat is vaak niet echt uitnodigend. De vraag was dan ook hoe je een CT-scanner minder eng kan maken voor kinderen. Ontwerpers besloten niet voor een technische oplossing te kiezen (productverbetering), maar voor het verbeteren van de ervaring van het kind. Deze is vaak alles behalve prettig. Het idee was om de scan meer als een avontuur te laten ervaren door het kind. Zo werd de scanner in het New York-Presbyterian Morgan Stanley Children’s Hospital omgetoverd tot een kindvriendelijk piratenverhaal, met tekeningen van apen- en tijgerpiraten op de muur. Continue reading “CT-scanner als avontuur voor kinderen“
© Home-desiging.com"I started to imagine how powerful this tool could be if I brought it back and got cross-functional teams to work together. " - (Bron: This is design thinking - Changing Experiences through Empathy)
Dik, krom of lelijk fruit wordt weggegooid. Jaarlijks wordt daardoor een derde van het groente en fruit verspild. Dat kan anders. Toen kok Thijs op een markt in Utrecht zag dat een groenteboer 5 kilo ‘lelijke en oude’ aardbeien weg wilde gooien, besloot hij om een poging te doen om ze te redden. Zo ontstond ‘Thijs Tea’: ijsthee van biologische ingrediënten, bijzondere theesoorten en vers fruit dat anders zou worden weggegooid.
Op de website staat een live teller van hoeveel fruit is ‘gered’.
In plaats van boeken, kun je ook levende verhalen uitlenen, heeft de Mensenbieb gedacht. Zo werkt de mensenbieb: je leent ‘iemand’ om een half uur een goed gesprek mee te voeren. Het idee is voor de hand liggend, maar vaak ervaart men een grote drempel om een vreemde uit te nodigen voor een kop koffie en een goed gesprek. Een goed gesprek kan, net zoals een boek, nieuwe inzichten geven en de ogen openen. (meer…)
Veel kinderen vinden een CT-scan erg eng. Het apparaat maakt veel geluid en de kamer waar deze in staat is vaak niet echt uitnodigend. De vraag was dan ook hoe je een CT-scanner minder eng kan maken voor kinderen. Ontwerpers besloten niet voor een technische oplossing te kiezen (productverbetering), maar voor het verbeteren van de ervaring van het kind. Deze is vaak alles behalve prettig. Het idee was om de scan meer als een avontuur te laten ervaren door het kind. Zo werd de scanner in het New York-Presbyterian Morgan Stanley Children’s Hospital omgetoverd tot een kindvriendelijk piratenverhaal, met tekeningen van apen- en tijgerpiraten op de muur. (meer…)
Zorgrobot Robin is een unicum in het Albert Schweitzerziekenhuis in Dordrecht. Medio 2018 is het ziekenhuis het eerste in Europa dat Robin inzet als ‘bezorgrobot’ binnen de organisatie. Robin brengt bloedmonsters van en naar het laboratorium. Een activiteit die voorheen door verpleegkundigen werd uitgevoerd. In het ziekenhuis gaat het om honderden buisjes per dag die van de dialyseafdeling naar het laboratorium gebracht worden. Door de handeling door een zorgrobot te laten uitvoeren, hebben de verpleegkundigen meer tijd voor ‘echte’ zorgtaken en voor aandacht voor de patiënt. Continue reading “Bloedmonster-robot Robin“
"Heen en weer lopen van de afdeling naar het laboratorium kost mij zeven minuten. En dat doe je meerdere keren per dag. Nu Robin dat doet kan ik meer tijd steken in de zorg aan de patiënten. (...) Meer innovaties zijn zeker mogelijk. Robin kan bijvoorbeeld ook recepten en medicijnen gaan bezorgen. " - (Bron: Rijnmond - Dordts ziekenhuis laat bezorgrobot bloed vervoeren)
Mensen uit ziekenhuizen en verzorgingstehuizen die door de Corona-maatregelen niet de mogelijkheid hebben om op pad te kunnen gaan, konden de Nachtwacht vanuit ‘huis’ aanschouwen. Er werd een levensechte reproductie van de Nachtwacht naar hen toe gehaald.
In plaats van boeken, kun je ook levende verhalen uitlenen, heeft de Mensenbieb gedacht. Zo werkt de mensenbieb: je leent ‘iemand’ om een half uur een goed gesprek mee te voeren. Het idee is voor de hand liggend, maar vaak ervaart men een grote drempel om een vreemde uit te nodigen voor een kop koffie en een goed gesprek. Een goed gesprek kan, net zoals een boek, nieuwe inzichten geven en de ogen openen. (meer…)
Wachten voor het stoplicht is vervelend. Het duurt eigenlijk altijd te lang. Daar bedacht een creatief team een oplossing voor: in plaats van een simpele drukknop speel je nu een spelletje op een touchscreen. Het spel is niet alleen leuk, het werkt ook verbindend. Je speelt ‘Streetpong’ namelijk niet alleen, maar tegen de andere kant van de straat. Zo worden voetgangers onbewust met elkaar in contact gebracht. Het pilot is bedacht aan de HAWK University en geïnstalleerd in de Duitste stad Hildesheim.
Het Spaarne Gasthuis bedacht een ludieke manier om de kennis van hun personeel over eerste hulp, veiligheid en acute situaties bij te spijkeren. Ze bouwden een escaperoom. Medewerkers gaan in teams van vijf te werk, vaak ook nog met collega’s die zij ervoor nog niet kenden. De teams moeten, aan de hand van allerlei hints in de kamer, zes vragen beantwoorden over gevaarlijke stoffen, reanimatie en het ontruimingsplan van het ziekenhuis. Ook moet een diagnose bij een onbekende patiënt – een reanimatie pop – worden vastgesteld. Door vragen te stellen aan een zogenaamd familielid van de patiënt moeten ze er achter komen wat hij mankeert. De antwoorden leveren samen een code op, waarmee de deelnemers binnen een half uur uit de kamer moeten ontsnappen. De kamer is ontwikkeld voor alle medewerkers van het ziekenhuis. Van schoonmaker tot verpleegkundige tot chirurg, iedereen mag deelnemen.
"De Escaperoom was onderdeel van de veiligheidsweek, die het Spaarne Gasthuis elk jaar in de maand november organiseert. Vanwege het succes bieden we het nog steeds aan. Het winnen van de Planetree Innovatie Award bevestigt dit succes nog eens!" - (Bron: Spaarne Gasthuis - Spaarne Gasthuis wint Innovatie Award)
"Martijn Webbe, verpleegkunde-stagair vertelt: “Je gaat naar binnen met medewerkers die je niet kent en binnen mum van tijd ben je samen bezig om een probleem op te lossen. Je doet niet alleen praktische kennis op over bijvoorbeeld het ontruimingsplan, maar je ziet gelijk ook wat voor rol je speelt in de groep.”"
Mensen uit ziekenhuizen en verzorgingstehuizen die door de Corona-maatregelen niet de mogelijkheid hebben om op pad te kunnen gaan, konden de Nachtwacht vanuit ‘huis’ aanschouwen. Er werd een levensechte reproductie van de Nachtwacht naar hen toe gehaald.
In plaats van boeken, kun je ook levende verhalen uitlenen, heeft de Mensenbieb gedacht. Zo werkt de mensenbieb: je leent ‘iemand’ om een half uur een goed gesprek mee te voeren. Het idee is voor de hand liggend, maar vaak ervaart men een grote drempel om een vreemde uit te nodigen voor een kop koffie en een goed gesprek. Een goed gesprek kan, net zoals een boek, nieuwe inzichten geven en de ogen openen. (meer…)
Wachten voor het stoplicht is vervelend. Het duurt eigenlijk altijd te lang. Daar bedacht een creatief team een oplossing voor: in plaats van een simpele drukknop speel je nu een spelletje op een touchscreen. Het spel is niet alleen leuk, het werkt ook verbindend. Je speelt ‘Streetpong’ namelijk niet alleen, maar tegen de andere kant van de straat. Zo worden voetgangers onbewust met elkaar in contact gebracht. Het pilot is bedacht aan de HAWK University en geïnstalleerd in de Duitste stad Hildesheim.
Alissa Rees bouwde de klassieke infuuspaal die ziekenhuispatiënten met zich mee moeten slepen om tot iets dat een stuk minder zwaar en onhandig is: de IV-Walk. Dit is een draagbaar infuus dat verwerkt is in een hippe, zachte bodywarmer. Geen zware palen meer die je belemmeren en geen snoeren waarmee je verstrikt raakt. Door de flap van het hesje kan deze gemakkelijk gedragen worden, ook in een rolstoel. De pomp van het infuus zit onder de stof op de buik en de infuuszak hangt verborgen op de rug. Omdat de IV-Walk zo licht en gemakkelijk te bevestigen is, kunnen patiënten hierdoor weer goed bewegen en makkelijk weer naar buiten.
"Als je ziek bent, heb je véél tijd om na te denken. Ik zag allerlei dingen die beter kunnen in de steriele omgeving. "Zo'n paal is zwaar, en als je doodziek bent al helemaal. Ik oefende weleens met traplopen, maar met de paal kwam ik alleen twee treden op en terug. En de snoeren zitten al snel in de weg, bijvoorbeeld als je op de hometrainer wilt sporten. Je raakt gemakkelijk verstrikt. Het is bewust hip. Als je ziek bent, wil je je weer even mens voelen. Toch is het snoer wel zichtbaar, want de ziekte is er ook. Dat hoef je niet te verbergen. Als je ernstig ziek bent, kom je zelden buiten. Over drempels kom je moeilijk met de infuuspaal. Het lijkt me zo mooi als de patiënten in de toekomst in het Oosterpark kunnen wandelen." - (Bron: Gelderlander - Ex-patiente ontwerpt hipsterhesje als alternatief voor zware infuuspaal)
Er zijn legio schoonmaakmiddelen in de markt om allerlei verschillende vlekken en viezigheid te verwijderen. Deze werken meer of minder goed, maar de overeenkomst is dat het water met sopje in het riool terecht komt. Bij de waterzuivering is er de uitdaging om al die stofjes weer uit het water te krijgen. Kan dat niet anders? Het Lotus® PRO schoonmaaksysteem van Mother Nature Cleans hangt aan de muur en zodra het op koud leidingwater is aangesloten produceert het ozonwater. Dit is een natuurlijk product wat bacteriën doodt door de celwanden kapot te maken. Het water uit het systeem blijft 24 uur ozonwater en daarna keert het terug naar de originele staat, namelijk water en zuurstof. Voordelen zijn minder schoonmaak chemicaliën in het milieu en een veiligere werkomgeving voor de schoonmaker. Bovendien is het goedkoop en maakt het erg goed schoon. Ozonwater wordt al sinds 1906 toegepast in de schoonmaak, bijvoorbeeld bij het reinigen van drinkwater, zwemwater of voor het verwijderen van geuren.
Voor zijn master Bestuurs- & Organisatiewetenschap aan de Universiteit van Utrecht moest Idwer Doosje een scriptie schrijven, maar hij besloot het anders te doen dan de rest: hij vertaalde zijn masterscriptie naar (piano)muziek. Het pianostuk bestaat uit drie delen: een theoretisch kader, een sectie empirische resultaten en een conclusie. Daarmee is de opzet vergelijkbaar met een wetenschappelijk artikel. In de compositie combineert hij zodoende uitkomsten van zijn wetenschappelijk onderzoek met muziek. Met de vertaling van wetenschappelijke onderzoek naar pianomuziek hoopt Doosje wetenschap en onderzoek toegankelijker te maken.
Iedereen kent de airbag in de auto om je lichaam te beschermen bij een ongeluk. De airbag zit dan in de auto. Maar het kan ook andersom: de airbag zit dan als een heupriem om je lichaam. De werking is hetzelfde: bij een ongeval activeert de airbag nog voordat de persoon de grond raakt. Zo kunnen botbreuken bij ouderen worden voorkomen.
